دسته بندی | علوم انسانی |
بازدید ها | 92 |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 142 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 20 |
فرار از عمده ترین مقولاتی است که توسط روان شناسان، جامعه شناسان، درمانگران، روان پزشکان و مربیان تربیتی مورد توجه قرار گرفته است. فرار عبارت است از غیبت از خانه به مدت حداقل یک شب و بدون رضایت والدین یا سرپرست قانونی فرد (دی من1 ،2000). شارلین2 و مور-باراک3 (1992) فرار را نیز به معنی دورشدن به مدت 24 ساعت یا بیشتر می دانند که بدون اطلاع والدین یا بر خلاف میل آن ها صورت گیرد . پژوهش های متعددی در ارتباط با فرار از خانه صورت گرفته است. با این حال بیشتر آن ها بر عوامل خانوادگی، اجتماعی و زمینه ای متمرکز شده اند و نقش خود فرد و به طور خاص ویژگی های شخصیتی و مولفه های هوش هیجانی وی در تبیین رفتار فرار از خانه، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش های انجام شده در سایر کشورها نیز جهت گیری مشابهی داشته اند. بلود4(1980) اذعان می کند که لازم است در موردشخصیت خود افراد فراری اطلاعات بیشتری کسب شود . هیجان ها بخشی از شخصیت انسان هاست و بخش اعظمی از زندگی ما را در بر میگیرند. حضور مستقیم و غیر مستقیم هیجان ها را میتوان در تارک قلههای استدلال، عقلانیت و برهان های عقلانی مشاهده کرد. بیاعتنایی نسبت به هیجان ها، عدم مدیریت آن ها و مسامحه و غفلت در بیان آن ها میتواند هزینههای گزافی را برای انسان به دنبال داشته باشد.